Johann Adam Steinmetz urodził się 24 września 1684 roku na Dolnym Śląsku w Księginicach Wielkich. Gdy miał dwanaście lat, zmarł jego ojciec, który był pastorem. Wraz z matką przeprowadzili się do Brzegu, w którym młody Steinmetz chodził do gimnazjum. W wieku 20 lat zaczął studiować na uniwersytecie w Lipsku. W trakcie nauki poczuł nawrócenie.

Jego ulubionym dziełem była książka niemieckiego teologa luterańskiego Johanna Arndta pt. “Vom wahren Christenthum”.W tym okresie Steinmetz chciał zostać nauczycielem, jednak ostatecznie wybrał inną ścieżkę życiową – duszpasterstwo.

Zobacz też: Ciekawostki Bardo. Dzieła Michaela Willmanna w bardzkim sanktuarium

Ciężka sytuacja w domu rodzinnym oraz zapotrzebowanie na duchownych w księstwie brzeskim spowodowało, że Johann nie skończył studiów na uniwersytecie. Początkowo zatrudnił się w gimnazjum w Brzegu, jednak od 1717 roku był duchownym w parafii w miejscowości Ciepłowody. Pomimo tego, że był bardzo młody i nie posiadał doświadczenia w kaznodziejstwie, został inicjatorem ruchu przebudzenia w tej miejscowości. Młody kapłan organizował spotkania modlitewne i zgromadzenia parafian, które poświęcano na wspólną z przybyłymi analizę Biblii.

W 1719 roku szlachta cieszyńska poszukiwała nowego pastora po śmierci poprzedniego – Klocha. Byli oni zachwyceni Steinmetzem i zaproponowali mu kapłaństwo w Kościele Jezusowym w Cieszynie. Wciąż mieszkający w Ciepłowodach duchowny otrzymał anonimowy list, w którym ostrzegano go przez trudnościami, jakie czekają go w Cieszynie. Jak się później okazało, autorami byli dwaj ideologiczni adwersarze Steinmetza, którzy byli zwolennikami tzw. teologii ortodoksyjnej, a dodatkowo źle znieśli fakt, że nowym proboszczem ma zostać ktoś tak młody i niedoświadczony. Ostatecznie Steinmetz nie posłuchał “dobrej rady” swoich przeciwników i oficjalnie 9 kwietnia 1720 roku objął stanowisko w Cieszynie, które zostało zatwierdzone przez cesarza Karola VI w urzędzie.

Steinmetz w późniejszych latach swojego życia przeniósł się do Bayreuth, następnie do krainy magdeburskiej. W 1757 roku, ze względu na zły stan zdrowia zrezygnował ze swoich działań zarówno w szkole jak i duszpasterstwie. Zmarł 10 lipca 1762 roku.

Zobacz też: Mroczne historie. Karl Denke – seryjny morderca i kanibal z Ziębic