Adelbert Woelfl urodził się 9 maja 1823 roku w Ząbkowicach Śląskich. Był synem mistrza farbiarskiego. W wieku 15 lat przeprowadził się do Wrocławia, gdzie rozpoczął naukę w gimnazjum św. Macieja. Kilka lat później przeniósł się do gimnazjum Fryderyka, po którym zdał maturę, a następnie rozpoczął studia na Uniwersytecie Wrocławskim na kierunkach filozofia oraz filologia. W 1850 roku pod okiem portrecisty Ernesta Reicha próbował swoich sił w dziedzinie portretu, jednak ostatecznie został wierny malarstwu krajobrazowemu oraz widokom architektury. Artysta podróżował do wielu krajów, co można zauważyć w jego obrazach przedstawiających romantyczno-heroizowane ujęcia krajobrazu.

Zobacz też: Ciekawostki Bardo. Dzieła Michaela Willmanna w bardzkim sanktuarium

Twórczość

Artysta malował głównie architekturę Wrocławia. Swoje dzieła ozdabiał scenkami rodzajowymi, efektami luministycznymi i stosował głównie kolory rdzawego brązu oraz zgaszony błękit. Jego prace wielokrotnie pojawiały się na wystawach Śląskiego Stowarzyszenia Artystów. Woelfl znany był także z kolekcjonowania grafik nowożytnych twórców takich jak Raphael Schall, Carl Philipp Fohr czy też Johann Heinrich König. Po jego śmierci (zm.7 listopada 1896 roku) trzy razy zorganizowano wystawy jego obrazów – w Śląskim Muzeum Sztuk Pięknych, w Ziębicach oraz w Muzeum Narodowym we Wrocławiu. Niestety po II wojnie światowej większość jego dzieł zaginęła. Malarz jest uważany za najwybitniejszego artystę XIX-wiecznego Wrocławia.

Zobacz też: Ciekawostki o pałacu Marianny Orańskiej w Kamieńcu Ząbkowickim